Lust For Life

Can you recognize this painting? If you are an art buff, then you obviously do. Yes, Its my favorite one created by Vincent Von Gogh. I read his biography, a translated version in Tamil many years ago and believe it or not, It disturbed me a great deal. Last week, I had a chance to see the cinematic version of this book "Lust for Life" and the same feelings came again.

Vincent Von Gogh a.k.a Von Gogh was from Holland, one of the impressionist artist who lived only 37 years yet achieved mortality through his paintings. Though his paintings are one of the expensive art(i)facts of this age, he had to live off from his brother's allowance till the end of his life. Though he gave birth (I prefer this than using created as he conceived and created the paintings with great care like how moms give birth) to some of the most beautiful paintings with vibrant colors, this great artist's life was really a sad story. As a man of many trades; he had his brief stint as an art dealer in London and then after a love failure with the landlady's daughter (one sided) he joined missionary and posted to a coal mining town in Belgium where he opted to live those he preached which didn't appeal the church superiors resulting in his dismissal. He lived in many places later and mostly living off his brothers'

I am not trying to rewrite what Irving stone already has done but it was the feeling that made me pen down my thoughts. I had been overwhelmed when I read the book years back, even now I can recollect that; lying on the bed with propped up pillows and took this book to while away the time being alone. I have succumbed to the same feelings when I saw the movie. He also reminded me one of the lives Brendon Fraser assumes during the pact with Devil in "Bedazzled" where he will become an extremely sensitive man because his wife left him when he was a emotionless drug lord but this time his wife rejects him because he is too emotional. Von Gogh is too sensitive that might have caused the women to be afraid than appreciate his feelings, perhaps that trait that was not considered practical, might have been the base to all this master pieces. That's a real pity.

I have come across his paintings and enjoyed a lot before actually knowing him (I mean the biography) so I felt really bad that the person who brought such a nice feelings (joy) to me through his paintings had such a terrible life, Its really awful.

BTW, try seeing his paintings, you ll really love it.

Thoughts that are Made for India

I have been thinking about this for some time and I guess the time has come to put things into action. I guess the time has come to give something back to "Our beloved Mother India" as we all are comfortably settled without worrying about food, shelter and decent cloths. I am sure most of you would have encountered some thoughts about doing something to our Nation like bubbling energy but unable to channel that in positive way. I take this opportunity to ignite the fuel and focus the outcome to bring up some"Change" in our country.

We spend time to kill our boredom by involving activities like chatting, movies, reading, etc… I am sure, you all will agree that we need this kind of activities to ease the stress and keep us 'human beings' and to prevent as becoming one of the peripherals of the machines we work. Now My fiends, its time to add some more activities that will do good, not only for you but also to our fellow citizens and ultimately to "Mother India".

Everybody can bring a change to our country. However insignificant it might be, a change is a change. When all these insignificant changes accumulate, it brings a significant one. Some has money, some has time and lots of us have both, on top of it all of us have a wish to see our "Fatherland"as a developed nation, self sustained and prosperous. And, believe me my friends, its not with politicians, government or NGO(s). It can be made reality only, when people like us act. The deeds we perform are like "drops of water", the more we do, it becomes an Ocean, one day.

Here is what, I think we all can do with little effort to bring a change in our country and transform it as a place of our pride.

• Whenever you get a chance "Vote", exercise your duty as an Indian citizen. If you cant then influence your family members to elect the right person
• Do some homework and find about the politician that contest in your area
• Form a group of like minded individuals in your area and highlight the need in your constituency and ask the politician how he will address these issues.
• Create awareness about the importance to select the leader not by the amount of money he or she gives but by the reputation he has as a public servant.
• Educate the youth and children nearby your area about the developments that happens in this world and show them the opportunities they can grab; especially if you are from rural areas.
• Pay your taxes properly. We can evade some taxes by showing fake HRA receipts but then what is the difference between us and the corrupted people we are blaming on

Finally, Its "Awareness" that forms the first step to bring some change. So, please spread the news among the like minded people and add your suggestions about "How we can bring "The Change" to our country as comments or e-mail.

On behalf of all of us, I also take this moment to pay our homage to the innocent brothers and sisters who gave their life during the atrocities of the Mumbai attacks, our grievance to the people who lost their beloved ones and salutes to the brave NSG commandos who risked their lives to save the civilians.

Lets unite under one banner, only one, "Indian" and not let anybody divide us by religion, community, social status, gender, race or any other damn thing.

Saythayamaeva Jeyathae

Long live & Prosper, Mother India

...and I learned to appreciate the glass that is Half Full

It happened, not very long ago, during my third year @ CEG, to be exact, during the sixth semester. We had our first "Mini project" where we are supposed to show some practical application of what we have learnt in the last 5 semesters. A noble thought; God bless the people who set this curriculum. I have learnt one of the most important lessons in my life, Though it has nothing to do with the curriculum !!!

We had our first presentation in the middle of the semester. We did very badly and we were knocked out within few minutes with the remark that the title doesn't comply with what we are trying to do, so either change the title or change your approach specific to the title. To add to this misery, our group is the only one that got such a pathetic remark.. We were frustrated, Naturally, Anyone will understand that. But to add fuel to the fire, our classmates started pulling our legs. So out of frustration, I spitted out this dry humor to my classmates

நாங்களும் பீனிக்ஸ் பறவைகள் தன்
சாம்பல் ஆவதர்க்காகவே உயிர்தெழுகிறோம்

We too, are Phoenix
Born from the flames
to become ashes
.......rough translation !!!

Later, we consulted our guide and changed the title that's suitable to the project and had a special presentation and came with flying colors, Once we came out, I then remarked again, now with a lighter heart

நாங்கள் பீனிக்ஸ் பறவைகள்
சாம்பலில் இருந்து உயிர்த்த செல்வங்கள்

We are Phoenix,
Born from the ashes
Like the radiant flames
.........again, a rough translation !!!

OK, though both incidents are meant for fun at that time, I did realize from those events that there is only a thin line between being optimistic or pessimistic and like small changes in those words expressed gives us a completely opposite meaning, being optimistic requires only a small change in attitude. Also, optimistic outlook gives you an opportunity to approach life with enthusiasm not worries !!!

Life without setbacks and problems is like the world without women for men; dull and uninteresting. If we get everything without any difficulties then we may not appreciate it, so the problems make the life interesting. Also, they shape the people, what they are. So when presented a half glass milk; one can worry and lament for the half glass that's not there or appreciate that the glass is half full, not empty, everything depends on one's attitude towards life.

Just for fun....

Pessimistic is the one, who worries where is the other half
Optimistic is the one, who appreciates that he has half
Opportunist grab the half from Pessimistic and make his full
Since half or empty, pessimistic will be always dull

I am an Alchemist, Yes I am....

Alchemy is an ancient practice that was the base for the development of the modern "Inorganic Chemistry". Though the name sounds vaguely familiar to us, if not what it actually is. Everybody knew of the legend of "Philosopher's stone"; the elixir that gives immortality to the partaker and also the legendary substance that turns any metal into gold. I am sure you might have encountered this legend, if not in "Harry Potter's" debut adventure at the Hogwarts Castle, somewhere in one of the bed time stories. Though the substance itself was of legendary nature; Alchemist or alchemy are not. They are the people who worked on chemicals and gifted, though I wonder whether I can accept it as a gift, cosmetics, dyes, gun powder, liquors, glass preparation and many other things that has something to do with chemicals and substances. But of all these things, the fame of the one, which was supposed to be their product; "The Philosopher's stone" overshadowed all, even the Alchemists themselves, as I mentioned earlier, most people definitely heard of the creation, if not the creators.

On the other day, a dull grey weekend where the local weather
display showed the temperature was hovering near 0 degree Fahrenheit and the wind blowing like the thoughts of an agitated mind, both limited the outdoor activities of this "Not so great outdoor" person, I was musing about various other things, I was wondering about the "elixir of life". Does it means the physical substance that was supposed to do what everybody believe or is it a metaphor of something more philosophical or abstract than physical and concrete.

Once started, strong thoughts are out of control for ordinary human beings, so the thoughts related to the "elixir of life" taken its own course on the winding alleys and unforgotten lanes of my mind. Attaining immortality; does it means living "flesh and blood, sinew and nerves" forever or living in the memories of people for the "Greater good" done by oneself. Does the conversion of any metal to gold signifies change of metals to gold as such or transformation of ordinary self ("Aaathma") into extraordinary self ("Mahaathma") . Gold, apart from the symbol of richness is also the most radiant, malleable and ductile metal found in earth. i.e. pure gold is so flexible so that a minute quantity can be expanded into larger surface area. So does the transformation signifies being broadminded, radiant, pure and rich in wisdom? Well, I believe in the philosophical part of both properties of "Philosopher's Stone".

Well, the name christened to this elixir itself is quite interesting. Philosopher's stone... hmmm, Philosophy is the subject to analyze and understand the true nature of things. So, it makes sense for me to believe that the stone refers to the heart of those who understand who they are and what things are... Once you attain this enlightenment greed, selfishness, jealousy and all these lousy feelings goes away and the self remains pure and it lives by its own, not exploiting others. This state is precious than gold and the person that attained this level will always love everything else as he loves himself and thus remains immortal forever in those minds that crossed his path.

So, lets come to the topic of this blog. Well, If not at the greatest extent, I believe, I did left my prints on some of the people I have crossed in my life. So, if not an expert alchemist, I can call myself "Apprentice Alchemist". Ok, Ok, I hear somebody murmuring, what else you wanted to be; earlier it used to be teacher, farmer and now its Alchemist and God saves us from this wretched being. mhmm... That's not my fault, my dear folks. Its the sun sign; my sun sign !!! I also belive that within everyone there lies an Alchemist. If he wakes up; wonderful the world wii be, full of Alchemists !!!

BTW, lets come to the lighter side, I have noticed one similarity. Everybody knows the symbol of Gold in Latin is Au; Its the abbreviation for Aurum, Is it not coincidental that one of the name for the jewellery in Tamil is "ஆரம்."

மழை

சில நாட்களுக்கு முன், ஒரு சாயங்காலவேளையில், வேலையை முடித்துவிட்டு வீட்டுக்கு வந்துகொண்டிருந்தேன். மேகம் சூழ்ந்து சூரியனை மறைக்க தன் தேஜஸ் குன்றி போயிருப்பதால் தன்னை கேலி செய்வாள் நிலமகள் என்று நாணி, மேற்க்குப்பகம் போய் மேகத்தின் பின் ஒளிந்து கொன்டான் சூரியன். வானம் எங்கும் சாம்பல் நிற சாயமடிதது போல் இருக்க, திடீரென்று சில்லென்று தேகம் தொட்டது சாரல். அதிகாலை வேளையில் தண்ணீர் பட்டவுடன் விளிதுகொள்ளும் புலன் போல கல்லுரிநாட்களுக்கு பிறகு உறங்கிக்கொண்டிருந்த என்னுடைய இன்னொரு பரிணாமம்; தினமும் நம்மைச்சுற்றி நடக்கும் எளிமையான அற்புதங்களை ரசிக்கும் பரிணாமம் திடீரென்று விழித்து கொண்டது. ஆஹா !!! என்ன அற்புதமான சூழல் !!! எவ்வளவு நாளாயிற்று இந்த மாதிரி விஷயங்களை ரசித்து !!

மழை; அதில் நனையும்போது வயது குறைந்து குழந்தையைபோல் கும்மாளமிடும் மனது. உள்ளும் புறமும் தூய்மையாகி லேசான மனமும், தூய்மையான உடலும் கொண்டு ஒரு பறவையை போல பறக்க தோன்றும் யாருக்கும். மழையில் நனைவது, நனைந்தபின் ஈரம் சொட்ட குளிரை ரசிப்பது, மழையில் நடக்கும்போது காலணிக்குள்ளும், காலனியுறைக்குள்ளும் (Shoe and Socks !!!) போன நீர் "Chapak Chapak" என்று போடும் சத்தத்தை ரசிப்பது, கொட்டும் மழைநீர் தலைமுடியின் நுனிதொட்டு மூக்கின் நுனியில் விழும்போது உண்டாகும் புல்லரிப்பை ரசிப்பது, அதன் பின் ஈரம் துவட்டி சூடான தேநீர் கோப்பையுடன் புத்தகம் வாசிப்பது இதெல்லாம் எனக்கு பிடித்த விஷயங்கள். அதாவது பிடித்த பல விஷயங்களில் இவை "மழையும் மழை சார்ந்த" விஷயங்கள்.

மழை; இயற்கையின் சாதனைகளில் மகாத்தான சாதனை. கடல்நீரை குடிநீராக்க நிறைய செலவாகுமென்பதால் அறிவியல் சாதனைகள் பல படைத்த எல்லாம் வல்ல மனிதகுலம் , அதன் முயற்சிகளை அவ்வப்போது கைவிடும்போது, மழை இயற்கைத்தாய் நமக்கு செலவில்லாமல் அளித்த செல்வம். மேகவதி செவிலித்தாய் ஆகி பூமகளின் குழந்தைகளாகிய பயிர்களுக்கு ஊட்டும் பால் அது. புற அழுக்கு அதிகமாகும்போது வானம் கரிசனத்துடன் பூமாதேவியை குளிப்பட்டும் ஒரு நாடகம். இப்படி, எளிமையான ஒரு நிகழ்வை முழுதாக ரசிக்காமல் அது சார்ந்த விஷங்களை அசைபோட்டுக்கொண்டிருந்த மனக்குதிரைக்கு கடிவாளம் போட்டது எனது "God Daughter" அவ்வப்போது செல்லமாய் கடித்துக்கொள்ளும் ஒரு விஷயம் "நீங்க ஏன் simple ஆ யோசிக்ககூடாது". அந்த நினைவுடன் காற்றலை மூலம் என் காது தொட்ட அந்த கீதம்.

மழையை பற்றி பாடிய கவிஞர்கள் பலர், அவர்களுக்குள் மழை தன் காதலி போல் பாவித்து பாடிய ஓர் கவிஞனின் பாடல் அது. மழையை தன் காதலியாகவும், தன்னை மழையை மட்டுமே உண்ணும் சக்கரவாக பறவையாகவும் பாவித்து பாடிய பாடல். மழையை வைரம் போலாக்கி , மின்னல் ஒளியை நூலாக்கி அவன் வடித்த விலைமதிப்பில்லா ஆபரணம் அது

"சின்ன சின்ன மழைத்துளிகள் சேர்த்துவைப்பேனோ

மின்னல் ஒளியில் நூலெடுத்து கொர்த்துவைபேனோ

சக்கரவகாமோ மழையை அருந்துமா, நான்

சக்கரவாக பறவை ஆவேனோ"

"Rain, Rain Go Away, Come again another day" என்று மழைக்கு கருப்புக்கொடிகாட்டிய ஆங்கிலேய கவிஞனுக்கு பதிலடியாக மழையை வரவேற்று படிய நம்மூர் கவிஞனின் கவிதை அது....

"மழை கவிதை கொண்டுவருது

யாரும் கதவடைக்கவேண்டாம்

ஒரு கருப்புக்கொடி காட்டி

யாரும் குடைபிடிக்க வேண்டாம்"

பேரின்பநிலையையை அடைய ரிஷிகள் கானகம் சென்று தவமிருக்க, வானம் செல்ல விஞ்ஞானிகள் விமானம் தயாரிக்க; நம் கவிஞன் அவ்வளவு கஷ்டப்படாமல் இவற்றை அடைய சொன்ன வழி இடது

"மழையின் தாரைகள் ஈர விழுதுகள்

இறுக்கி பிடித்து விண்ணை சேர்வேனோ
......

நீ கண்கள் மூடி கரையும்போது

மண்ணில் சொர்க்கம் எய்துவாய்"

நன்றி; பாடல் புனைந்த கவிஞனுக்கும் அப்பாடலை என் செவிக்கு படைத்த என் "iPod" க்கும். இவ்வவவைய்ம் மனம் அசைபோட்டு முடுப்பதர்க்குள் வந்துவிட்டது இல்லம்.

இன்று பிறந்தநாள் காணும் எங்களுடைய இனிய தோழி, ச்நேகிதி; எங்கள் பச்சைக்கிளி "கலைவாணிக்கு" இந்த படைப்பு பிறந்தநாள் பரிசு.

என் மனம் கவர்ந்த நாயகர்கள் - I

இதுவரை தமிழில் எழுத நான் பெரிதாகமுயற்சி எதுவும் எடுத்ததில்லை. பள்ளி மற்றும் கல்லூரி நாட்களில் எழுதிய சில கடிதங்கள், என் ஆருயிர் சகோதரி ஒருமுறை சொன்ன தீம் Theme க்காகஎழுதிய (சொல்லிய !!)கவிதை, அப்புறம் அவ்வப்போது கிறுக்கு பிடித்துகிறுக்கிய சில கவிதைகள் ("கவிதை என நான் நினைத்து எழுதியது !!!"). இது ஒரு கன்னி முயற்சி அல்ல எனினும், ஒரு நல்ல முயற்சி ....

"வாழ்க்கைப்பதையில் நான் சந்தித்த ஒவ்வொரு ஜீவனிடம் நான் மாணவனானேன். அவர்தம் அனுபவத்தில் நான் பாடம் கற்றேன்". இது நான் படித்த சிருகுறிப்புகளில் ("Quotes !!") என் மனம்கவர்ந்த ஒன்று. எழுதியது "Emerson". இருவேறு உலகந்களில் சஞ்சரிக்கும் சில பிறவிகளில் நானும் ஒருவன். நகமும் சதயுமாய் நடமாடும் ஜீவராசிகள் ஒருபுறமும், சுவடிகளின் பக்கங்களில் நான் மட்டும் சந்திக்கும் கனவுலக மனிதர்கள் மறுபுறம். இவர்களில் என் மனம் கவர்ந்த நாயகர்கள் பலர் இருவுலகதிலும் சஞ்சரிப்பதுண்டு . கவர்ந்தவர்களையும், அவர்களிடம் என்மனம் கவர்ந்தவற்றையும் பதிவு செய்யும் முதல் முயற்சி இது. சுருக்கமாக சொல்லப்போனால் இது "இந்த குளத்தில் கல்லெரிந்தவர்களையும் அவர்கள் ஏற்படுத்திய அலைகலை" பற்றியது.

"சகோதரபாசம்", கதைகளிலும் காவியங்களிலும் மிகவும் பின்னுக்கு தள்ளப்பட்ட உறவு . இதை மேன்மைப்படுத்த பல படைப்புகள் இல்லையெனினும் "ஐந்து வயதில் அண்ணன் தம்பி, பத்துவயதில் பங்காளி" என்று உதாசீனப்படுத்த பழமொழிகள் பல உண்டு. தாய் - சேய், தலைவன் -தலைவி, நண்பர்கள் என்று பல உறவுகள் கதையுலகத்தில் சூரியனாய் ஜொலிக்க, சகோதரபாசம் அகல்விளக்கின் தீபமாய் சுடர்விட்டு தன்பங்கிற்கு கவியுலகத்தை ஒளிமயமாக்கள் செய்யத்தான் செய்கிறது. அந்தவகை தீபத்தில் என்னை ஈர்த்தஒளி ஒன்றுதான் ராமாயணத்தின் துணை நாயகன் தசரதகுமாரன் "லக்ஷ்மணன்", சஹோதரன்மீது அளவில்லா பாசம்வைத ஒரு இதயம். இவன்போல ஒரு தம்பி வாய்க்க எந்த ராமனும் தவம் செய்வான். தந்தை சொல்லையேட்று தனயன் ராமன் கானகம் செல்ல தயாராகுமபோது, சகோதரனுடைய சுகதுக்கங்களில் தானும் பங்கு கொண்டு தன் அண்ணன் அண்ணியை கண்ணின் இமையாய் காக்க உடன் சென்ற இந்த பாசத்தின் வெளிப்பாடும் "தன்னலமற்ற அன்பு" (Unconditional Love) தானே. தாய்பாசம், தலைவன் - தலைவி நேசம், புத்திரபாசம்; இவற்றிற்கும் முன் சகோதரபாசம் எடுபடாமல் போவதற்கு என்ன காரணம்? வாழ்க்கையில் ஒவ்வொருவரும் நதிபோல என்றால், சேய தாயின் கிளைநதி ஆகவே பிறப்பிடம் மறக்காமல் தாய் சேயிடமும், சேய தாயிடமும் பாசம் அதிகம வைப்பது இயற்கையே. வேறிடம் பிறந்த ஒரு கிளைநதி மற்றொன்றுடன் சேர்ந்து ஒன்றாகி வேகத்தையும் அளவையும் கூட்டுவதுபோல் தலைவன் - தலைவி நேசம், ஆனால் தாயிடமிருந்து பிரிந்த கிளைநதிகள்ஆகிய சகோதரர்கள் காலபோக்கில் கணக்கான தூரம் பிரிந்து போய்விடுவதுண்டு. அதனால் தான் என்னவோ சகோதரபாசம் அவ்வவளவாக மற்றவை முன் சோபிப்பது இல்லையோ??

பக்தியை பற்றி நம் காவியங்களில் இல்லாத கதைகளே இல்லை; அறுபத்திநான்கு நாயன்மார் புராணம், பன்னிரண்டு ஆழ்வார் திருமறை என்று பல... இந்த பரிமாணங்களில் என்னை மிகவும் கவர்ந்தது வாயுபுத்திரன் ஹனுமனின் பக்தி. சஞ்சீவி மலையை பெயர்த்தெடுக்கும் வலிமை கொண்ட இந்த வாயுகுமாரன் தன் நாயகன் நாயகிக்காக எதையும் செய்ய தயாராய் இருந்த பக்தன். "என் இதயத்தில் நீ இருக்கிறாய்" என பலர் பேசினாலும் , இதயத்தை திறந்து காட்டி, நீ இங்கே என காண்பித்த இவனின் பக்திக்கு ஈடு எனை ஏது?

நட்பு, கோடையில் குளிர்நிழலாய், குளிருக்கு இதம்தரும் வெப்பமாய், வசந்த காலத்து நறுமனமாய், இளவேனில் காலத்து தென்றலாய் ஒவ்வொரும் மனிதனின் வாழ்கை காலங்களில் அவனுக்கு எப்போதும் துணையாய் இருக்கும் ஒரு உறவு. ரத்த பந்தம் இல்லாமல் வரும் உறவு இது. யாரிடமும் பகிர்ந்துகொள்ளமுடியாத சுகதுக்கங்களையும் இறக்கி வைத்து இளைப்பாற உதவும் சுமைதாங்கி. இந்த பந்தத்திற்கு மறுபெயராய் விளங்கும் ஒரு மாமனிதன் "சூரியகுமாரன் கர்ணன்". பிறப்பு முதல் இறப்பு வரை அத்ரிஷ்டம் இல்லாமல், அவமானங்கள் மட்டுமே சந்தித்த ஒரு துர்பாக்கியசாலி. கேட்டவருக்கு இல்லை என சொல்லாமல் வாரி வழங்கி, தனக்கு எதுவும் கொடுக்காத கடவுளை தன் கொடையால் எள்ளிநகையாடிய கொடைவள்ளல். பாசம் காட்டாமல் ஆற்றில் வீசிஎறிந்த தாய்க்கும் கருனைகாட்டிய உத்தமன். குந்தியின் மூதமகனாய் அரசாள வாய்ப்பிருந்தும் நட்பு பெரிதென எண்ணி மற்றவற்றை தூகிஎரிந்த மகாவீரன். நட்புக்காக பல தியாகங்களை செய்த பல மனிதர்கள் மதியில், நட்புக்காக தன்னையே தியாகம் செய்த இவன் நட்புக்கொரு கலங்கரை விளக்கம்.

நாம் கேட்க்க விரும்பும் இனிய விஷயங்களை மட்டுமே கூறும் பென்ரும்பான்மை மக்கள் கூட்டத்தில், நமக்கு நன்மை பயக்குமெனில், கசப்பான விஷயங்களையும் பாரபட்சம் பார்க்காமல் உரைக்கும் நலம்விரும்பிகளை அடைவது மிகவும் கொடுத்து வைத்த ஒரு பாக்கியம் . உள்ளொன்றும் வைத்து புறமொன்று பேசாத இந்த மஹாத்மாக்கள் ஏளனத்தையும் மற்றவர்களின் எள்ளிநகயாடல்களையும் ஒரு பொருட்டாக மதிக்காமல் தான் கொண்ட நெறி தவழாமல் வாழும் சத்தியசீலர்கள். இந்த வகையில் உதித்த ஒரு மாமனிதன் "மகாமந்திரி விதுரர்". இந்த மனிதனின் வார்த்தைகளை த்ரித்ராஷ்ட்ரன் கேட்டிருந்தால் "குருட்சேத்திரத்தில்" இரத்த ஆறு ஓடிருக்காது. என்னை பொருத்தவரையில் , "He is the Complete Man, I have ever Known".

உள்ளம் கவர்ந்த நாயகர் பலர் என்னுள் உண்டு
அவற்றில் வார்த்தை வடிவமேடுதனர் சிலர் இன்று
எல்லோருக்கும் வடிவம் ஏழுநாளில் கொடுக்க
கடவுளில்லை நான், சர்வசக்தியுடன் உடனே படைக்க
சீராக பராமரிக்கும் காட்சிசாலையல்ல என் மனம்
இது பலவகையான மலர்கள் பூக்கும் நந்தவனம்
பாரபட்சம் பார்க்காமல் தேனுண்ணும் வண்டு
மனம்கவர்ந்த மாமனிதர்கள் மலர்கள் என்றால்
மலர்மீதமர்ந்து தேனுண்ணும் வண்டு நான்
தேன் கொடுத்த சில மலர்கள் இங்கே பார்வைக்கு
பலவகை மலர்களுக்கும் பஞ்சமில்லை இங்கே
தேன்கொடுக்காத மலர்களுக்கும் வாய்ப்புண்டு இங்கே
சகோதரபாசதிர்க்கு ஒரு லக்ஷ்மன்
தன்னலமற்ற பக்திக்கொரு ஹனுமான்
நட்ப்ரிக்கிள்ளனமாய் சூரியகுமாரன் கர்ணன்
மகாத்மாக்களின் ஜோதியாய் விதுரன்
இவர்களை கொண்டு சூடினேன் இந்த முதல் மாலை
அன்னை தமிழ் உறைக்கிது அரங்கேற்றவேளை
முற்றுப்புள்ளி என்னவோ முதல் பகுதிக்குத்தான்
முடிவல்ல இது நல்ல ஆரம்பம் தான்

வெண்பா, கலிப்பா, ஆசிரியப்பக்களுக்கு மத்தியில் இது என்ன சோதனை பா என்று யாரோ முனுமுனுப்பது போல தோனுகிறது என்னக்கு... இது உண்மையா இல்ல பிரம்மையா ??!!??


(...தொடரும்...)

Is our existence in the World has any meaning ??

Is our existence in the World has any meaning ?. Are we here for the Greater Good or there is no meaning in Life ?

Sometime back, these questions were posted to us and we were encouraged to pen down our thoughts. As usual, As soon as I saw these different thoughts started originating from the mind and started flowing like a fountain but as soon as I started typing... Well, Those who know me will know what happened after !!!! However I finally managed to break the ice and wrote down my thoughts. I hope its like the tip of iceberg and more is yet to be seen (My writings, Of course !!!)
So Here it Goes.....
Everything that exists has a meaning. It can be explained absolutely or relatively by words or actions most of the times and felt in rest. A particular thing might look or make sense differently to individuals but everything that exists always has a meaning. For example, “Planet” can be explained absolutely as “any celestial body (other than comets or satellites) that revolves around a star” or as “Love” that will have different meanings to different individuals. Everything that exists or existed always has a meaning. This means our existence on this Planet has a meaning.

“Greater” is a relative term that comes out of a comparison among similar things or against a benchmark. It can not be defined in absolute terms. Any good deed when compared with another may make either one of them “Greater” based on the person who compares it but both are Good. Since meaning of Greatness depends on the individual, One’s existence on this planet can be for the “Greater Good” when (s)he tries to do more than what (s)he thinks is good. This means we; each and everyone here; intelligent or simpleton, powerful or weak; are here for the “Greater Good” and our life has meaning.

Every journey begins with the first step, every forest begin with a single seed. Similarly good deeds begin with the person himself. A candle gives light for a few feet in darkness but when you move forward with it, it ends up showing the path further. Similarly One’s good actions propagate and they bring in good actions from the persons benefited. This is when “Good” in one person achieves the “Greater good” status. It does not know any limit but spreads across. For example, Buddha’s and Gandhi’s teaching still captivate people even after they cease to exist.

I believe in whatever I said so far. For me “My existence in this planet has a meaning and I am here for the good and will try to achieve the “Greater good” based on whatever I learnt from my life. I also firmly believe in Orwell’s words; “Every creature is equal” and also the fact that “Greatness does not lies elsewhere it lies within”. Based on those beliefs, I say aloud “Yes, Our existence on this planet has a meaning and we are here for the Greater Good !!!”

... I dedicate the thoughts to my best Half and writings to Our dearest Friends "Kalai" and "Anita", without their encouragement I wouldnt have started writing ...